Wereldkampioenschap Veldrijden Live

In het WK voor profs op zondag zullen zeven Belgen er alles aan doen om thuisrijder en titelverdediger Lars Boom van de wereldtitel weg te houden. Wie rijdt als eerste over de eindstreep in Hoogerheide? Vertel het ons! Volg de wedstrijd via de Livestream WK Veldrijden

Wedden Ronde van Spanje

De Ronde van Spanje is begonnen! De grote vraag van de editie 2008 is: wie klopt topfavoriet Alberto Contador? Kan Sastre op zijn leeftijd nog zijn beste niveau halen in een 2de opeenvolgende ronde? Of grijpt Valverde eindelijk de macht?

Wed gratis op de Vuelta!

Wielrennen: Theo Bos Olympische Spelen

Het is tijd voor baanwielrennen sprint. Theo Bos gaat de strijd voor het goud aan met Sireau en Hoy. De teamsprint verliep teleurstellend maar individueel geeft wereldkampioen Bos zich niet zo maar gewonnen. Zal het genoeg zijn voor goud?

Jij mag het zeggen.

Kanshebbers Vuelta 2008

De Raboploeg start dit jaar in de Ronde van Spanje met een ploeg waarin de Spaanstaligen overheersen. De Spanjaarden Oscar Freire, Juan Antonio Flecha en Pedro Horrillo en de Colombiaan Mauricio Ardila maken deel uit van de door Adri van Houwelingen geleide equipe. De Vuelta begint op 30 augustus.
 
Robert Gesink maakt in Spanje zijn debuut in een grote ronde. Voorlopig is Marc de Maar zijn enige landgenoot in de ploeg. De Duitser Grischa Niermann is ook zeker van deelname. De resterende twee plaatsen worden de komende weken ingevuld, aldus Van Houwelingen.

Vul je gegevens voor 29 augustus in, dan krijg je gratis 50 euro om in te zetten op de Vuelta. Ook kan je gratis live meekijken! Vul alles in!

Grote Voorbeschouwing Vuelta

Voorbeschouwing Etappe 21: PARIS!

Na een flinke verplaatsing van bijna 200km kunnen de overgebleven renners zich opmaken voor de traditionele grappen en grollen op weg naar Parijs, gevolgd door het spektakel op de beroemde Champs-Élysées in het centrum van de lichtstad.

Deze slotrit wordt volledig verreden in de hoofdstedelijke regio Île-de-France, met zo’n 11.5 miljoen inwoners de met afstand meest en dichtst bevolkte regio van Frankrijk. Het is ontstaan als het Pays de France dat in de 10e eeuw het persoonlijke domein van de Franse koning rondom Parijs was, in 1387 werd de naam veranderd omdat het woord ‘pays’ (land) inmiddels meer de lading had gekregen van natie dan gebied en de Franse natie uiteraard veel groter was dan slechts het gebied rondom de hoofdstad, de naam slaat op het “eiland” dat omsloten wordt door de rivieren Seine, Oise, Marne en Ourcq. In de Franse revolutie werd Île-de-France opgedeeld in departementen en zou de naam verdwijnen, tot de in 1961 gecreëerde regio “Région Parisienne” weer de historische naam kreeg in 1976.
Renners uit de regio die in deze Tour rijden zijn David Moncoutié (Cofidis), Christophe Riblon (AG2R) en Sandy Casar (Francaise des Jeux). Met zeven Tourwinnaars die bij elkaar negen keer de Grande Boucle op hun naam schrijven is het de best bedeelde regio van Frankrijk, niet gek met zoveel meer inwoners, wel opvallend dat slechts één van dit stel de Tour na de oorlog won. De zeven zijn: Louis Trousselier (1905), René Pottier (1906), Octave Lapize (1910), Henri Pellissier (1923), André Leducq (1930 & 1932), Georges Speicher (1933) en Laurent Fignon (1983 & 1984). De enige echte Parisiens van dit stel zijn Pellissier, Speicher en natuurlijk Laurent Fignon.

Lees de volledige voorbeschouwing

Tot volgend jaar!

Kanshebbers Etappe 19 tour 2008

Met enkel de tijdrit en de slotrit naar Parijs voor de boeg kunnen de aanvallers nog één keer proberen voor een ritzege te gaan.

Het peloton vertrekt vanuit Roanne, een stad met ongeveer 40.000 inwoners dat net als het 70km zuidelijker gelegen Saint-Étienne in het departement Loire van de regio Rhone-Alpes ligt. Roanne ligt aan de Loire, vlakbij de grens met zowel de Auvergne als Bourgondië. Het is in de 2e eeuw voor Christus door de Gallische Segusiavi-stam gesticht als Rod-Onna (“stromend water”), de Romeinen noemden het Roidumna. Nadat de Romeinen vertrokken is het stadje waarschijnlijke enkele eeuwen verlaten, tot het in de 12e eeuw weer in de geschiedenisboeken opduikt als het Château de Roanne gebouwd wordt, dit kasteel staat nog altijd overeind en is het gezicht van de stad. In de 18e eeuw groeit het stadje snel uit tot een van de belangrijkste aan de Loire, ook omdat het vlak bij het Canal de Briare lag dat de Loire verbond met de Seine en dus Parijs. De steenkool uit Saint-Étienne die verscheept werd via Roanne naar Parijs en ook Orleans (12 miljoen ton per jaar op haar hoogtepunt) leverde veel bedrijvigheid op en in de stad zelf groeide de textielindustrie, aan het einde van de 18e eeuw was de haven van Roanne uitgegroeid tot de op één na grootste binnenhaven van Frankrijk. Met het sluiten van de mijnen en de opkomst van vrachtwagens verliest de haven haar functie en in 1992 wordt het definitief gesloten voor industriële activiteiten, tegenwoordig wordt het alleen nog gebruikt voor de pleziervaart. De textielindustrie is tegenwoordig nog steeds belangrijk, maar sinds 1973 is het vooral de wapenindustrie dat de klok slaat. Het staatsbedrijf Nexter (voorheen GIAT) ontwikkeld hier moderne wapens, tanks en en andere militaire voertuigen voor het Franse leger. Ook autofabrikant Citroën had hier een, inmiddels gesloten, fabriek. Het zeer exclusieve restaurant La Maison Troisgros staat in Frankrijk bekend als één van de beste in het land. De belangrijkste sportclubs van de stad zijn de basketbalclub La Chorale de Roanne (Frans kampioen 1959, 2007) en de rugbyclub Roanne XIII (Frans kampioen 1938, 1947, 1948 en 1960), La Chorale is een topclub in Frankrijk terwijl Roanne XIII inmiddels is afgezakt naar de 2e divisie van het Franse rugby. De bekendste personen uit Roanne zijn de edelman Jean-Baptiste Nompère de Champagny (bekleedde verschillende hoge functies onder Napoleon), de in 1997 overleden zangeres Monique Serf (artiestennaam Barbara), de regisseur Jean-Pierre Jeunet (oa. Alien: Resurrection en het voor 5 oscar’s genomineerde Amélie) en de judoka Anne-Sophie Mondière (Europees kampioene +78kg in 2006, 2007, 2008 en één van de concurrentes van Carola Uilenhoed in Peking).

Het is pas de eerste keer dat de Tour in Roanne komt, maar in zowel Paris-Nice als de Dauphiné Libéré komen ze er regelmatig. Zoals in 2003 toen Leon van Bon er de 3e etappe van Paris-Nice won door zijn medevluchter Thomas Ziegler te verslaan of in 2005 toen Santiago Botero er de lange tijdrit van de Dauphiné op zijn naam schreef. Ook wordt jaarlijks in en rond de stad de Tour du Pays Roannais verreden, een belangrijke amateurkoers in Frankrijk. Wielrenners uit de streek zijn oa. Frédéric Saillot (2e Paris-Tours 1908, Victor Dupré (wereldkampioen sprint 1909) en Joseph Normand (won veel kleine koersjes jaren ’20 maar greep steeds net naast een Tour etappe).

Lees de rest van de voorbeschouwing

Voorbeschouwing Etappe 18 Tour 2008

De echte bergen zijn achter de rug, maar voor de allesbeslissende tijdrit van zaterdag moeten eerst nog twee niet te onderschatten overgangsritten gereden worden.

Deze hele rit wordt gereden in de regio Rhône-Alpes (Occitaans: Ròse Aups) dat iets groter dan Nederland is en ruim 5.5 miljoen inwoners heeft, daarmee is het zowel in oppervlakte (na Midi-Pyrénées) als populatie (na Île-de-France) de 2e regio van Frankrijk. De hoofdstad is Lyon (470.000), andere grote steden zijn Saint-Étienne (180.000), Grenoble (160.000) en Villeurbanne (135.000).
De regio is zonder veel fantasie vernoemd naar de Rhône rivier en de Alpen, hoewel de Rhône in Zwitserland ontspringt begint de Loire, de grootste rivier van Frankrijk, wel in deze regio. Naast de Alpen bestrijken ook het Centraal Massief en Juragebergte een gedeelte van de regio dat in historische zin voor het grootste deel altijd tot de Frankische en Franse koninkrijken behoorde, slechts het departement Savoie behoorde tot het hertogdom Savoie en in het zuiden lag het graafschap Viennois, beter bekend als de Dauphiné dat in 1349 overging op de Franse kroon.
Slechts één Tourwinnaar komt uit deze regio: Roger Pingeon (1967). In deze Tour rijden drie man mee, waaronder twee ritwinaars: Samuel Dumoulin (Cofidis) en Cyril Dessel (AG2R), Dessel’s ploegmaat Hubert Dupont komt hier ook vandaan.

Lees de volledige voorbeschouwing op Wedden-op-Sport.com.

Kanshebbers Etappe 17

De koninginnerit van deze Ronde van Frankrijk is tevens de laatste en langste in de Alpen, drie legendarische cols van de buitencategorie moeten bedwongen worden voordat de klassementsrenners precies weten wat ze aanstaande zaterdag in de tijdrit moeten gaan doen.

Net zoals de etappe naar Prato Nevoso begint ook deze rit in Embrun, hiervoor verwijs ik dan ook terug naar de voorbeschouwing op etappe 15.

De klim naar l’Alpe d’Huez is natuurlijk de bekendste van de wielerwereld. Met de start in Le Bourg-d’Oisans waar de 18e etappe van start zal gaan, via de 21 haarspeldbochten, door het dorpje Huez en dan naar Het skistation dat in de jaren ’20 van de vorige eeuw is ontstaan. De gemeente Huez (1.600 inwoners) behoort tot het departement Isère en ligt in de regio Rhône-Alpes, meer daarover in de voorbeschouwing op de volgende rit.
L’Alpe-d’Huez is één van de belangrijkste en oudste skioorden in de Franse Alpen met 263km aan pistes waaronder de zwarte Sarenne piste, met 16km de langste ter wereld in zijn soort. Het skioord ligt op de flanken van het Grandes Rousses massief waarvan de Pic Blanc (3330m) de hoogste top is. In 1968 werd tijdens de Olympische Winterspelen van Grenoble hier het bobsleeën georganiseerd.
In 1952 vormde de Alp het decor voor de eerste aankomst bergop in de Tourgeschiedenis, niemand minder dan Fausto Coppi reed iedereen op een hoopje en kwam solo binnen. Hierna zou het tot 1976 duren voordat er weer naar het skioord geklommen zou worden, Joop Zoetemelk zette een Nederlandse traditie op gang die werd gevolgd door Hennie Kuiper (1977, 1978 ), wederom Joop Zoetemelk (1979), Peter Winnen ( 1981, 1983 ), Steven Rooks ( 1988 ) en de laatste landgenoot die won was Gert-Jan Theunisse in 1989. Theunisse deed dit na een lange solo op vrijwel hetzelfde parcours als de etappe van dit jaar, ook toen met het drieluik Galibier-Croix de Fer-Alpe d’Huez. Het was op dat moment de 8e Nederlandse zege op 14 aankomsten, inmiddels staan ‘we’ op 8 van de 25 wat nog steeds beter is dan alle andere landen. Italië is naast Nederland het enige land met meer dan 3 zeges. Fausto Coppi, 2x Gianni Bugno, Roberto Conte, Giuseppe Guerini en natuurlijk 2x Marco Pantani leverden hen 7 zeges op. Pantani deed in 1997 37’35 over de klim waarmee hij recordhouder is, al kwam Lance Armstrong in 2004 nog aardig in de buurt tijdens de enige klimtijdrit die hier ooit verreden werd. Sindsdien was er slechts één aankomst op “de Nederlandse berg” in 2006 toen Frank Schleck het andere horizontale rood-wit-blauw liet wapperen, Schleck zat in een sterke kopgroep waar hij Damiano Cunego als laatste wist af te schudden.

Lees verder op Wedden op Sport

Kanshebbers Etappe 15 Tour

Na een lange overgangsfase worden de Alpen eindelijk bereikt in deze bergetappe naar het Italiaanse skistation Prato Nevoso.

Embrun (Occitaans: Ambrun) is een dorp met bijna 7.000 inwoners in het departement Hautes-Alpes van de regio Provence-Alpes-Côte d’Azur, zo’n 30km ten westen van Gap en 40km ten zuiden van Briançon. Het was voor de Romeinen kwamen een kleine nederzetting van de Keltische Caturiges stam, zij noemden het Embdun wat een samentrekking is van Emb (water) en Dun (heuvel), het ligt dus inderdaad bovenop een rotsige heuvel waar aan de voet de Durance rivier langs stroomt, sinds 1961 mondt deze rivier even verderop uit op het Serre-Ponçon stuwmeer, dit meer wordt afgedamd door een enorme in 1961 bebouwde dam (124m hoog, 630m breed), is 29 vierkante kilometer groot en bevat 1.2 miljard kubieke meter water. Het wordt ook wel het grootste kunstmatige meer van Europa genoemd, er zijn echter nog veel grotere stuwmeren in met met name in Rusland en de Oekraine, maar ook Portugal, Spanje en Finland. De waterkracht centrale aan de andere kant van het meer levert maar lieft 700 miljoen kilowattuur (10% van alle waterkrachtenergie in Frankrijk).
Nadat de Kelten van Embdun overwonnen waren door de Romeinen werd het stadje omgedoopt in Eburodunum wat later dus zou verbasteren naar Embrun. Erg belangrijk was het niet, maar toch werd het in 354 de zetel van een aartsbisdom dat pas in 1793 opgeheven werd omdat het stadje simpelweg te klein was in de ogen van de revolutionaren. Het werd opgeplitst in de bisdommen van Gap en Aix-en-Provence, de 12e eeuwse kathedraal van Embrun is nu dus ‘slechts’ een kerk. Het behoorde tot 1210 tot het graafschap Provence, daarna ging het over naar de Dauphiné tot 1589 toen het direct tot de Franse kroon ging behoren, in 1692 werd het voor een groot deel verwoest bij een belegering van de Hertog van Savoie die er echter niet in slaagde om het te veroveren. Sinds het opheffen van het aartsbisdom in 1793 is het een typisch bergdorpje zonder al te veel belang, sinds het bouwen van de dam en de vorming van het Lac de Serre-Ponçon kreeg het wel een flinke impuls, ten eerste omdat twee nabije dorpjes noodgedwongen verlaten moesten worden en veel mensen naar hier verhuisten en ten tweede omdat het meer een nieuwe bron van inkomsten leverde dankzij het toerisme, het stadje heeft de bijnaam “het kleine Nice” gekregen en is met name populair bij windsurfers en sportvissers.
Bekende/belangrijke personen (buiten enkele van de aartsbischoppen) of wielrenners komen hier niet vandaan, bekendste wielrenner uit de streek is de mountainbiker Stéphane Tempie die in 2006 en 2007 nationaal kampioen bij de beloften werd en onlangs 2e op het EK. Het is pas de tweede keer dat de Tour hier komt, voor het eerst in 1973 voor een etappe naar Nice gewonnen door de Spanjaard Vicente Lopez Carril na een lange solo. Later deze Tour keert de Tourkaravaan weer terug in Embrun, ook de koninginnerit naar l’Alpe d’Huez start hier.

De aankomst buiten Frankrijk in deze Tour ligt dus in het Italiaanse skioord Prato Nevoso, gelegen in de gemeente Frabosa Sottana waar zo’n 2.000 mensen wonen. De gemeente ligt zo’n 25km ten zuidoosten van Cuneo in de gelijknamige provincie dat deel uit maakt van de regio Piemonte. De enige Tourwinnaar uit Piemonte is Fausto Coppi (1949, 1952) en het heeft ook slechts één renner in deze Tour: Gianpaolo Cheula van Barloworld.

Over de geschiedenis van Prato Nevoso kan ik kort zijn: het werd pas in 1966 gesticht door Ligurische zakenmensen die een groot skioord wilden opzetten dat dichter bij Ligurië (de kustregio met als hoofdstad Genua) lag dan de noordelijker gelegen skioorden bij Turijn zoals Sestrières of de westelijker gelegen bieden over de Franse grens. Vandaag de dag is het een compleet vakantieparadijs met 130km aan pistes, golfbanen, tennisbanen, een snowboard museum, het pretpark Pratolandia en excursies naar de grotten in de buurt, verder is het een populaire streek bij mountainbikers en staat de streek al langer bekend om haar kaas, de Raschera.
De beste renner uit de streek is Alberto Minetti (winnaar Settimana Ciclista Lombarda 1979). Het is voor het eerst dat de Tour hier komt, wel wist men de organisatie van de Giro d’Italia al tweemaal te verleiden om hier een aankomst bergop in te plannen, beide keren won de uiteindelijke winnaar van die Giro. In de 13e etappe van 1996 greep Pavel Tonkov er de macht door de rit te winnen en het roze over te nemen van een jonge Davide Rebellin. Vier jaar later was het de 18e etappe van de Giro en won Stefano Garzelli een elite sprintje, het roze zou twee dagen later in de klimtijdrit naar Sestrières opeisen.

Uitslag etappe 18 Giro d’Italia 2000
1 Stefano Garzelli (Ita) Mercatone Uno-Albacom 4.42.32 (36.73 km/h)
2 Gilberto Simoni (Ita) Lampre-Daikin
3 Francesco Casagrande (Ita) Vini Caldirola-Sidermec
4 Leonardo Piepoli (Ita) Banesto 0.02
5 Pavel Tonkov (Rus) Mapei-Quick Step

De etappe begint met een kort vlak stukje tot de eerste tussensprint in Guillestre na 14.5km dat op een korte strook bergop ligt, vanaf hier begint de aanloop naar de op één na hoogste berg van deze ronde: de Col Agnel (2744m hoog, 20.5km aan 6.6% gem., ruim 10% max.), op de top van deze bergpas van buitencategorie ligt de Frans-Italiaanse grens en Italië heet het dan ook de Colle dell’Agnello. Bij de volgers gaat dan gelijk een belletje rinkelen, want het is inderdaad de berg die vorig jaar (vanaf de andere kant dus, die overigens veel steiler is) in de Giro-etappe naar Briançon vooraf ging aan de Col d’Izoard en waar Leonardo Piepoli het veld al reduceerde tot een man of zes waarvan Danilo di Luca uiteindelijk de beste bleek. Het is na de Stelvio de hoogste bergpas van Italië. In de Tour werd de berg nog niet eerder beklommen.
Hoewel de officiële lengte 20.5km bedraagt is het eigenlijk twee keer die afstand klimmen, de Tour organisatie neemt de eerste 20km van een procent of 2 a 3, maar ook een stukje 7%, niet mee. De klim start volgens de Tour dus even voorbij Queiras met gelijk een korte, maar zeer steile strook van ruim 10%. Hierna blijft het een kilometer of zes zeer onregelmatig klimmen met vals platte en zeer steile stroken, maar overwegend ligt het stijgingspercentage iets boven de 7%. Op 13km van de top volgt een makkelijk tussenstuk van 5km met percentages rond de 4%. De laatste 8km zijn dan weer net als het begin zeer onregelmatig steil, overwegend is het klimmen aan 8 a 9% maar er zitten ook stukjes van 4% en boven de 10% tussen. Kortom, het is een ontzettend lange en onregelmatige klim.
Profiel Col Angel

In tegenstelling tot de Giro etappe van vorig jaar hoeven we nog niet al te veel spektakel te verwachten op deze Alpenreus, hij wordt namelijk opgevolgd door een afdaling van zo’n 60km en een ongeveer even lange zo goed als vlakke aanloop naar de slotklim, al ligt er op zes kilometer van de voet nog wel een 3e categorie bergje, de 710 meter hoge Colle del Morte doet zijn naam niet echt eer aan met 7.2% over 1.7km.

De slotklim naar Prato Nevoso (1440m hoog, 11.4km aan 6.9% gem. en x.x% max.) is ‘slechts’ de 1e categorie toegewezen, met name vanwege de beperkte hoogte. Voor Italiaanse begrippen is ook niet echt een hele steile berg, maar vergeleken bij de gemiddelde aankomst bergop in de Tour valt het reuze mee. Het is ook, in tegenstelling tot de Agnel, een zeer regelmatige klim. Na een wat makkelijke eerste 2km van +-5% blijft het eigenlijk aan de top aan 7 a 8% stijgen, enkel de laatste 400 meter zijn vlak, althans volgens het kaartje van de ASO (zie hierboven), volgens de verschillende “profielensites” is er geen sprake van een vlak stuk (zie hieronder). Overigens is de aankomst in het dorp en niet op de absolute top die nog wat hoger ligt.

Zoals gezegd werd deze berg nog niet in de Tour, maar wel twee keer in de Giro beklommen. Nadat Pavel Tonkov (1996) en Stefano Garzelli (2000) al bewezen dat winnaars hier ook een grote ronde kunnen winnen is het natuurlijk de vraag of dat ook in de Tour de France gebeurd. Voor de tifosi valt het te hopen dat een landgenoot boven zichzelf kan uitstijgen om de Italianen van Saunier Duval kunnen doen vergeten. Misschien kan een Damiano Cunego of Vincenzo Nibali de Italiaanse harten sneller doen kloppen zoals Claudio Chiappucci dat ooit op die legendarische dag naar Sestrières deed.
Door: Mikel Acar /
Bron: Wedden op Sport

Kanshebbers Etappe 14

Etappe 14: Nîmes – Digne-les-Bains (194.5km)

De laatste overgangsrit voordat de Alpen bereikt worden is op papier een stuk interessanter dan de vorige twee, start op bijna zeeniveau en aankomst aan de voet van het hooggebergte.

De start ligt in Nîmes waar ze in de vorige rit nog aankwamen, voor meer info over deze Romeinse stad verwijs ik dus door naar de voorbeschouwing van etappe 13.

De Tourkaravaan doet in deze etappe weer een nieuwe regio aan: Provence-Alpes-Côte d’Azur (Provençaals: Provença-Aups-Còsta d’Azur), een hele mond vol waardoor het ook wel afgekort wordt naar Paca of simpelweg de Provence genoemd wordt. Met zo’n 4.5 miljoen inwoners is het de 3e regio van Frankrijk. De hoofdstad is Marseille (820.000), andere steden met meer dan 100.000 inwoners zijn Nice (350.000), Toulon (170.000), Aix-en-Provence (140.000), kleiner maar wel zeer bekend zijn Avignon (90.000) en Cannes (70.000). Paca is de meest zuidoostelijke van het Franse vasteland en grenst aan Italië, bovendien wordt het dwergstaatje Monaco volledig omsloten.
Er wordt een dialect van het Occitaans gesproken, het Provençaals, en bestaat uit zeer veel historische gebieden zoals het voormalige graafschap Provence, de (tot 1791) pauselijke staat rondom Avignon waar de pausen zelfs enige tijd zetelden en het graafschap Nice dat tot het hertogdom Savoye behoorde en daarmee werd opgenomen in het koninkrijk Sardinië dat het in 1861 zou afstaan aan Frankrijk in ruil voor Franse erkenning van het nieuwe verenigde Italië. De kuststrook van dit gebied wordt ook de Côte d’Azur genoemd, oftewel de Franse riviera, dat natuurlijk bekend staat om de vele mondaine badplaatsen die het één van de rijkste toeristische gebieden ter wereld maakt. Lucien Aimar (1966) is de enige Tourwinnaar uit de regio die 3 renners in deze Tour aan de start in Brest had: Aurélien Passeron (Saunier Duval), Rémy Di Gregorio (Francaise des Jeux) en Rémi Pauriol (Credit Agricole).

Finishplaats Digne-les-Bains (Dinha in het Provençaals) heeft zo’n 17.000 inwoners en is daarmee na Manosque de grootste stad van het departement Alpes de Haute-Provence. Het ligt ongeveer 100km ten noordenwesten van Nice, beide steden zijn verbonden via de ‘Chemins de fer de Provence’, één van de laatste spoorverbindingen in Frankrijk die niet onder het beheer van het RFF (Franse equivalent van ProRail) valt. De stad ligt in een nauwe vallei omsingeld door het middengebergte dat hier honderden meters boven de stad uitstijgt, de enige uitwegen buiten het ‘open’ zuidwesten zijn de valleien van de rivieren la Bléone, le Mardaric en les Eaux-Chaudes die hier samen komen. Het is gesticht door de Gallische Bodiontici stam en de Romeinen veroverden het in 14 v.C. en noemden het Dinia. Het is altijd een rustig bergstadje geweest in het graafschap en later de provincie Provence zonder een al te grote rol in de geschiedenis. Wel waren de bisschoppen van Digne hier gezeteld, zij lieten de Cathédrale Notre-Dame-du-Bourg de Digne bouwen in de 9e eeuw, deze is in de 13e eeuw volledig herbouwd. De roman “Les Misérables” van Victor Hugo zich gedeeltelijk af in het rustige bergstadje dat het nog altijd vooral moet hebben van de warme waterbronnen waardoor het een kuuroord van enige betekenis is, ook groeien er op de weides in de omgeving verschillende lavendelsoorten in het wild waardoor de stad zichzelf de hoofdstad noemt van deze paarse plant met de welbekende geur. De bekendste zoon van Digne was de filosoof en astronoom Pierre Gassendi, hij legde de als eerste de baan van de planeet Mercurius vast in 1631. Het kunst en natuurmuseum van de stad zijn naar hem vernoemd, evenals een krater op de maan. Ook de ex-voetballer Alain Boghossian (wereldkampioen met Frankrijk in 1998, 26 caps/2 goals. Speelde bij oa. Marseille, Napoli, Samdoria en Parma) komt hier vandaan.

Jean Milesi (ritwinnaar Tour de Romandie 1965) komt uit de stad en is de enige bekende renner uit de streek.
Het is de 12e keer dat Digne-les-Bains in het rondeboek staat als aankomstplaats, de vorige elf aankomsten leverden allemaal een zege op voor een Fransman op één na: in 1969 won Eddy Merckx hier voor het eerst een tijdrit in de Tour die hij ook zou winnen. De eerste winnaar was Georges Speicher in 1933, 72 jaar later kwam er een Fransman op de Franse feestdag solo over de streep: David Moncoutié.

Zoals duidelijk te zien is op het profieltje trekt de Tourkaravaan in deze etappe van de kuststreek naar het middengebergte, desondanks valt het kwa klimwerk nog redelijk mee in deze etappe door de Provence.

Slechts twee klimmetjes van de 4e categorie onderbreken deze rit waar het verder eigenlijk bijna de hele dag vals plat omhoog loopt. De eerste 20 a 30km zijn de enige vlakke van de rit en worden afgesloten door een tussensprintje, het peloton is op dat moment niet ver verwijderd van de Mont Ventoux die ze letterlijk links laten liggen.
Na bijna 100 km vals plat en zo’n 400 hoogtemeters overwonnen te hebben wordt het eerste klimmetje van de dag genomen, de Côte de Mane (490m hoog, 1.1km aan 4.6%).
Na de afdaling van zo’n 15km ligt nog een tussensprintje te wachten, vanaf hier is het continu licht bergop met als afsluiter de Col de l’Orme (734m hoog, 2.4km aan 4.9%). Niet schokkend, maar met de lange vals platte strook ervoor zal het zeker pijn doen bij de mindere klimmers terwijl op 9km van de streep een ideale springplank vormt voor aanvallers die een sprintje willen ontlopen.

Door Mikel Acar / Wedden.wordpress.com

Live streams Tour de France ruim 2 miljoen keer opgevraagd

Het dagelijks live etappeverslag van de Tour de France via http://www.nos.nl/tour
is tijdens de eerste 13 dagen van de wielerwedstrijd al
ruim 2 miljoen keer (2.142.255) opgevraagd. De topdag was 14 juli, de dag waarop
Cadel Evans de gele trui overnam van Kim Kirchen. In totaal werd de live stream die
dag 360.000 keer opgevraagd.

De Tour-site ging op 1 juli online. In totaal zijn er tot nu toe ruim 600.000 unieke
bezoekers. Het grootste aantal bezoekers had de site op 14 juli, namelijk 143.577.
Het aantal pageviews ligt op dit momenten in totaal op bijna 7 miljoen.

Op de NOS-website van de Tour de France kunnen mensen tijdens hun werk, ook zonder
geluid, in één oogopslag zien wat de stand van zaken in de koers is. Naast de live
videostream, worden live statistieken direct vanuit de koers beschikbaar gemaakt,
waardoor het koersverloop van minuut tot minuut gevolgd kan worden.

De site biedt een enorme hoeveelheid Tour-informatie, hoogtepunten en samenvattingen
zijn eenvoudig terug te kijken en gebruikers kunnen hun eigen filmpjes van de Tour
uploaden in het onderdeel TourTube.

Bezoek direct Wedden op Sport.com voor meer informatie!
Wil je ook wedden op de tour en gratis 50 euro ontvangen? Vul dan hier je gegevens in en krijg 50euro om mee te wedden.

Kanshebbers Etappe 13 Tour

De renners zijn nu al weer bij de dertiende etappe aan beland. Dit is weer een ideale rit voor de sprinters, er zitten namelijk geen pittige obstakels in. Het zou misschien ook een kans kunnen zijn voor de vluchters, als de sprintersploegen niet willen werken. Dat niet willen werken zou best kunnen, aangezien de sprinters weten dat Cavendish gewoon de beste is.

De rit van 182 kilometer gaat van Narbonne naar Nîmes, onderweg zijn drie colletjes van de vierde categorie te winnen. Het zou een zware rit kunnen worden, niet door de colletjes, maar door het weer. Ze rijden vandaag door de bakoven van Frankrijk heen. Dus dat wordt morgen veel drinken voor de renners.

Het is dus nog de vraag of de sprinters wel willen rijden, aangezien Cavendish in bloedvorm is. Een andere sprinter die steeds beter begint te rijden is Sebastian Chavanel, hij reed vandaag een goede sprint en werd tweede. Misschien is dit wel een etappe voor Terpstra, die aangaf het zeker te willen proberen. Het wordt dus afwachten morgen..

Tips om te spelen bij de bookmakers:

**** Cavendish
*** Hushovd, Freire, Chavanel
** Steegmans, McEwen, Ciolek
* Duque, Chicci, Voigt, Terpstra
Bron: Wielerflits